Monthly Archives: January 2014

Uitdaging 4: alle balletjes in de lucht…

De eerste werkweek op mijn nieuwe plek, als ‘HR coördinator’ bij vzw ‘de Rand’ zit erop en het lukte mij niet altijd om figuurlijk alle balletjes in de lucht te houden.

– Bij de confrontatie met een afgeschafte en een verkeerd genomen trein op eenzelfde dag met een erg late thuiskomst tot gevolg.

– Bij het leren van zoveel nieuwe dingen dat ze ook ‘s nachts nog door mijn hoofd spookten.

– Bij het voelen van een toenemende vermoeidheid van maandag tot vrijdag waarbij ik vrijdag ook nog eens letterlijk op mijn gezicht viel, onderweg naar het werk. Met de fiets onderuit glijdend op een vorstplek die ik niet had horen voorspellen.

– Bij het laten vallen van geplande sociale bezigheden, omdat ik ze niet meer zag zitten tegen het eind van de week.

Anderzijds:

– Genoot ik er ontzettend van om ondergedompeld te worden in de HR-domeinen en voel ik mij ‘hongerig’ naar meer kennen en weten.

– Heb ik er ongelofelijk veel zin in om alles in de vingers te krijgen en om uit te zoeken hoe ik er op een eigen rol in kan spelen.

– Waren de contacten niet gekoeld na 5 jaar afwezigheid en werd ik hartelijk en met open armen ontvangen.

– Kon ik ook meermaals mijn benen gewoon bij onder een tafel schuiven ‘s avonds, onderweg naar huis, wat ontzettend fijn was.

Het was dus een vermoeiende, maar ook heel boeiende week en ik heb zin in het vervolg. Week twee, here I come!

 

Uitdaging 3: (h)op naar de 80!

Van de feestdagen onthoud ik vooral dat je niet dik wordt tussen Kerst en Nieuw, maar wel tussen Nieuw en Kerst :-). Daarnaast voel ik wel dat ik ook die periode  niet doormaakte zoals vroeger, toen mijn honger al over was na het eten van teveel hapjes en het feestmaal eigenlijk nog echt moest beginnen (met over-eten tot gevolg). Deze keer maakte ik keuzes en at rustig en nooit echt téveel. Het lukte mij dus om de levenslank principes mee te nemen naar 2014.

Ik sta niet elke dag of week op de weegschaal en ken op dit moment mijn precieze gewicht niet (en ga mij niet laten verleiden om nu (‘s avonds) op de weegschaal te gaan staan, nooit een goed idee), maar blijf wel fijne gevolgen voelen van het tot hiertoe verloren gewicht. Voor het eerst vond ik het leuk om in ‘de solden’ een paar nieuwe kledingstukken te kopen, ter aanvulling van mijn uitdunnende kast. Een van mijn eerstgekochte nieuwe broeken is intussen overigens weer te groot.

Soms denk ik dat ik beter kan wachten met het aanschaffen van een nieuwe garderobe tot mijn gewicht stabiel blijft en niet meer zakt. Ik zag dit weekend een uitzending van Trinny en Susannah (een modeprogramma op Vitaya) waarin ze benadrukten hoe belangrijk het is voor je zelfvertrouwen om je te kleden in het ‘nu’ en dat kan ik alleen maar beamen. Elk nieuwgekocht kledingstuk ‘op maat’ geeft daaraan een nieuwe boost en levert voor mijn gevoel in feite de brandstof om door te zetten. Op mijn nieuwe werk kennen een heel aantal mensen mij nog van 5 jaar geleden en is het ook fijn om te voelen dat zij het gewichtige verschil opmerken. Tegelijk denk ik soms toch ook dat ik het in deze sollicitatie niet gehaald had, zonder die extra boost die mijn zelfvertrouwen de afgelopen maanden kreeg.

Het blijft voor mij alleszins een heel positief verhaal.

Uitdaging 24: Porotos granados en chakalaka! (35-36/52)

Twee nieuwe gerechten in de internationale sfeer!

Van het eerste gerecht dat ik onlangs kookte, maakte ik geen foto, maar mijn -intussen ex-collega’s vonden het lekker. Porotos granados, een Chileense stoofpot van pompoen en bonen uit, uiteraard, het Veg!-kookboek.

Ingrediënten voor 4 personen: beetje olijfolie, 1 fijngesneden ajuin, 2 fijngesneden teentjes knoflook, 1tl paprikapoeder (zoet), een handvol oregano of marjolein, 400g bonen uit blik (afgegoten en goed afgespoeld), 1l groentenbouillon, 1 laurierblad, 750g pompoen (of in mijn geval gewoon een voorhanden zijnde flespompoen) geschild en in blokjes van ongeveer 2 cm, 200g sperziebonen in stukjes van 2 cm gesneden, een blikje maïs, zeezout en versgemalen zwarte peper.

Bereiding:

– Verhit de olie in een grote pot. Doe de ajuin en knoflook erbij en fruit die zachtjes. Voeg het paprikapoeder en 1tl van de oregano toe en bak een minuutje mee.

– Voeg de bonen, de pompoen, het laurierblad en de bouillon toe en laat sudderen tot de pompoen net gaar is, zo’n 10-15 minuten. Voeg dan de sperziebonen en de maïs toe en laat nog eens 5 minuten zacht koken.

– Breng goed op smaak met zout en peper. Roer de rest van de oregano erdoor, laat een paar minuten rusten en dien dan op.

Het resultaat is een soort van waterachtige soep. Ik voegde er zelf ook risoni (een Griekse pasta) en nog een blik tomaten aan toe. Daardoor werd het wat meer een stoofschotel. Ik maakte een grote pot en dacht dus nog wel wat over te hebben, maar er werd goed gesmikkeld en dat was dus niet het geval.

 

Nog een tweede gerechtje dan. Dat sprak mij vooral aan omwille van zijn fantastische naam waar ik instant vrolijk van word: Chakalaka. Een pittig Zuid-Afrikaans bijgerecht dat ik eens uitscheurde uit het Standaard Magazine.

Zo zag het er daar uit.

DSC00344

En zo in mijn kookpot.

DSC00343

Ingrediënten voor 6 personen: olie, 1 fijngesnipperde ajuin, 2 geperste teentjes knoflook, 50g geraspte gember, 2 groene pepertjes (zonder zaadjes), 2el mild currypoeder, 1 groene, 1 gele en 1 rode paprika in blokjes gesneden, 5 grote wortelen, 2 el tomatenpuree, 400g tomatenblokjes uit blik, 2 takjes verse tijm (enkel de blaadjes gebruiken), 400g witte bonen in tomatensaus, zout en peper.

Bereiding:

– Snijd de uiteinden van de wortelen en was ze goed, maar schil ze niet. Rasp de wortelen en snijd de paprika’s en de pepertjes fijn.

– Verhit de olie en fruit daarin de ajuin. Voeg de knoflook, de pepertjes en de helft van de gember toe. Bewaar de andere helft tot vlak voor het serveren.

– Voeg het currypoeder toe en roer goed. Voeg dan de paparikastukjes toe en laat nog twee minuten bakken.

– Roer de geraspte wortelen ertussen en voeg dan de tomatenpuree en -blokjes toe. Laat het mengsel vijf tot tien minuten koken tot je een homogene, ingedikte massa krijgt.

– Haal de pan van het vuur en voeg de witte bonen in tomatensaus, de verse tijm en de rest van de gember toe en meng goed. Serveer warm of koud.

Ik gaf er rijst bij en volgens het artikel zou je het ook kunnen eten bij stoofschotels, maïspap of curry. Lekker was het alleszins!

Uitdaging 1: hoe gaat het met mijn tafel?

Zeer goed, dank u.

In de kerstvakantie waren er lesvrije weken, maar sindsdien zijn alle pennen die ik tijdens mijn vorig blogbericht maakte aan de pennenbank met de hand op maat bewerkt om in de bijhorende gaten te passen. Zo zijn alle onderdelen klaar om mijn tafelblad in elkaar te passen.

Ware het niet dat ik morgen (mijn houtles valt op maandagavond) start in mijn nieuwe job en voel dat ik al mijn energie daar deze week eventjes voor nodig heb. Geen houtles dus morgenavond, wel iets dat mij meer ontspant.

Volgende week maandag word ik verwacht op een nieuwjaarsreceptie. Twee weken afwezigheid dus en een stilliggend tafelproject. Al geeft mij dat ondertussen wel de tijd om uit te vlooien hoe ik mijn poten ga maken. Moest iemand mooie suggesties hebben, zijn die altijd welkom (of mijn tafelblad wordt een wel heel origineel picknickdeken…).

 

Uitdaging 12 en 17: een gelukstip op maat (10/12) en (3/6)

Ik ben een van de 8000 vlamingen die deelneemt aan het geluksonderzoek van de KULeuven. Het is voor het eerst dat ik mij zelf aanmeld voor zo’n universiteitsonderzoek  en dus een ‘first’ in mijn lijstje.

Om mee te doen, beantwoordde ik eerst een uitgebreide vragenlijst die vooral peilt hoe gelukkig je je voelt en hoe je scoort op een aantal parameters die je geluksgevoel kunnen beïnvloeden. Daarna ben ik ingedeeld in de groep van deelnemers die elke week een uitgebreide tip toegestuurd krijgt.

Mijn eerste tip vorige week ging over de kracht van dankbaarheid en het feit dat we niet altijd de tijd nemen om mensen die iets bijzonders betekenen of betekenden in ons leven te bedanken. Laat vorige week nu ook net mijn laatste werkweek bij het CAW geweest zijn. Beter op maat kon de tip niet zijn. Ik wilde immers niet vertrekken zonder een aantal mensen duidelijk te stellen dat ze voor mij een verschil hebben gemaakt. Niet helemaal in lijn met mijn 80kg-uitdaging (nog niet gehaald dus), ging ik dan ook nog meermaals lunchen of dineren met bijzondere collega’s waarbij woorden van dankbaarheid mee aan tafel schoven.

Voor een collega die mij als opvolgster onder haar vleugels nam en die ik niet licht ga vergeten, kroop ik ook in mijn pen en schreef ik mijn dankbaarheid neer in een klein boekje. Zij was heel blij met dit zelfgemaakt cadeautje en zo zet ik ook daar een streepje doorheen een van mijn uitdagingen.

Mijn werk op CAW en alle straffe madammen die ik erdoor leerde kennen hebben een ding gemeen:

50b396e4e7ce371335cc9d3a6df91ae9

Een dikke merci voor ‘de rek’ in mijn hoofd!

Uitdaging 21: De engelenmaker (21/30)

Bij het zien van het boek ‘De engelenmaker’ dacht ik eerst en vooral: ‘wat een klepper’… Maar het is mij zonder probleem gelukt om hem uit te lezen en dat is vooral te wijten aan de sterke vertelkwaliteiten van Stefan Brijs die je aan het eind vertwijfeld achterlaat over wat je net allemaal gelezen hebt. 

Een bijzonder thema en een bijzondere ervaring…

de-engelenmaker-stefan-brijs-250pixw1

Uitdaging 4: een switch

Ik geef mezelf 3 jokers om uitdagingen in te wisselen en ik gebruik er een eerste voor uitdaging 4.

Het spinnen wordt binnenkort wat moeilijker te combineren met mijn nieuwe job en ik voel ook dat ik niet helemaal achter de uitdaging sta. Wat ik echter wel graag wil kunnen en waar ik dankzij een fijn sinterklaascadeau ook alles voor in handen heb is leren jongleren met 3 balletjes. Daar ga ik dan ook voor in de plaats.

Afbeelding28

 

 

Wordt vervolgd…

Uitdaging 17: een zelfgemaakte eekhoornlamp (2/6)

Bij het bladeren in het boek ‘Maakbaar‘ viel mijn oog op een relatief makkelijk te maken lamp. 

Je hebt er een schoen- of andere doos voor nodig, een lamp aan een snoer, stevige tape, een uitnsijmesje, een leuk stukje stof en een sjabloon (in dit geval dus van een eekhoorn). Geen grootse dingen, dus perfect doenbaar voor mij :-).

De lamp bevestig je met de tape in de doos (je maakt een gat voor de stekker en die leid je langs de achterkant naar buiten). Je plakt ze vooraan af met een plaat waarop je het afgetekende sjabloon uitsneed. Daarover span je het stofje en dat plak je achteraan ook vast.

Et voila:

Uit…

IMAG1144

En aan…

IMAG1145

En de krijger was er heel blij mee :-).

Uitdaging 24: Schelvis met romige broccoli, erwten en aardappelen (34/52)

Ik deed deze week nog eens een Jeroen Meuske, een lekker bovendien. Zo lekker dat de tijd om foto’s te nemen ontbrak voor het opgesmikkeld was…

Het receptje is hier te vinden en was heerlijk ‘stoofpotterig’: http://www.een.be/programmas/dagelijkse-kost/recepten/schelvis-met-romige-broccoli-erwten-en-aardappelen. Ideaal voor een wintergevoel in deze niet-zo-winterse dagen. Houden zo.

 

Uitdaging 21: Grijze zielen onder een deken van sneeuw (19 en 20/30)

Elk nadeel heb z’n voordeel, beschreef ik al in het vorige blogbericht. Zo’n niet-reisweek schept kansen om andere uitdagingen te realiseren. Om wat te lezen bijvoorbeeld.

Onder andere in ‘Grijze zielen’ van Philippe Claudel waarin een agent op zoek gaat naar de ware toedracht van de moord op een tienermeisje en zo noodgedwongen graaft in zijn eigen verleden waarin niets zwart of wit is. Een knap geschreven en emotioneel boek tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog.

 

 

grijze zielen

 

Daarnaast las ik ook de graphic novel ‘Een deken van sneeuw’.

Deken van sneeuw

 

Een fantastisch getekend verhaal over opgroeien, pubervraagstukken, een eerste lief en de grootse gevoelens die daarmee gepaard gaan,… Weer een mooie openbaring in het genre en voor mij ook opnieuw een bewijs dat een graphic een novel kan zijn.

Deken van sneeuw 2